انواع جفت ارز دیجیتال؛ معرفی جفت‌های اصلی، فرعی و کراس

وقتی متوجه شدیم جفت ارز دیجیتال چیست، قدم بعدی شناخت انواع آن است. همه جفت‌ها یکسان نیستند و در بازار کریپتو بر اساس ترکیب ارز پایه و ارز متقابل دسته‌بندی می‌شوند. شناخت این دسته‌ها کمک می‌کند که استراتژی معاملاتی مناسبی انتخاب کنید و بدانید کدام بازارها نقدینگی بیشتری دارند و کدام‌ها ریسک بالاتری را شامل می‌شوند.

۱. جفت‌های اصلی (Major Pairs)

جفت‌های اصلی همان‌هایی هستند که ارز پایه آن‌ها یکی از رمزارزهای بزرگ مثل بیت‌کوین (BTC) یا اتریوم (ETH) است و ارز متقابل آن‌ها یک استیبل‌کوین مانند تتر (USDT) یا USD Coin (USDC). این جفت‌ها بیشترین حجم معاملات را در بازار دارند و معمولاً نقدشوندگی بالاتری ارائه می‌دهند. برای مثال BTC/USDT و ETH/USDT از پرمعامله‌ترین جفت‌های جهان هستند.

۲. جفت‌های فرعی (Minor Pairs)

در این دسته، رمزارزهای متوسط یا کمتر شناخته‌شده در برابر استیبل‌کوین‌ها یا دلار دیجیتال معامله می‌شوند. به عنوان مثال، جفت‌هایی مثل XRP/USDT یا ADA/USDT در این گروه قرار دارند. این جفت‌ها هم نقدشوندگی خوبی دارند، اما نوساناتشان بیشتر از جفت‌های اصلی است.

۳. جفت‌های کراس (Cross Pairs)

این جفت‌ها شامل مبادله مستقیم دو رمزارز با یکدیگر هستند، بدون آنکه استیبل‌کوینی در میان باشد. برای نمونه BTC/ETH یا LTC/BTC از جمله جفت‌های کراس هستند. این جفت‌ها معمولاً برای معامله‌گرانی مناسب‌اند که می‌خواهند تعداد یک ارز خاص (مثلاً بیت‌کوین) را افزایش دهند.

📊 جدول نمونه‌ای از انواع جفت ارز دیجیتال

🔹 همان‌طور که جدول نشان می‌دهد، تفاوت اصلی این دسته‌بندی‌ها در میزان نقدشوندگی، ترکیب ارزها و میزان ریسک آن‌هاست. تریدرهای تازه‌کار بهتر است ابتدا با جفت‌های اصلی کار کنند، چون عمق بازار بالاتر و احتمال دستکاری قیمت کمتر است. اما معامله‌گران حرفه‌ای معمولاً به سراغ جفت‌های کراس می‌روند تا بتوانند از اختلاف قیمت رمزارزها سود بگیرند.

چرا تریدرها از جفت ارزهای دیجیتال استفاده می‌کنند؟

بعد از اینکه درک کردیم جفت ارز دیجیتال چیست و چه انواعی دارد، نوبت به پرسش مهم‌تر می‌رسد: چرا اصلاً تریدرها از جفت ارزها استفاده می‌کنند و این مفهوم چه ضرورتی در معاملات دارد؟ برای پاسخ به این سؤال باید به چندین جنبه از ماهیت بازار کریپتو اشاره کنیم. جفت ارزها نه تنها برای قیمت‌گذاری و انجام معاملات روزمره کاربرد دارند، بلکه زیربنای بسیاری از استراتژی‌های معاملاتی، مدیریت ریسک و حتی ورود سرمایه‌های جدید به بازار محسوب می‌شوند. در ادامه، این دلایل را به تفصیل بررسی می‌کنیم.

۱. قیمت‌گذاری شفاف و استاندارد

اولین و شاید مهم‌ترین دلیل استفاده از جفت ارزها، امکان قیمت‌گذاری دقیق دارایی‌های دیجیتال است. شما برای سنجش ارزش یک رمزارز نیاز به یک معیار مقایسه دارید. این معیار معمولاً یک ارز دیجیتال پرقدرت مانند بیت‌کوین یا یک استیبل‌کوین پرکاربرد مثل تتر است. به‌طور مثال، وقتی می‌گوییم قیمت اتریوم ۳۰۰۰ دلار است، در حقیقت در حال اشاره به جفت ETH/USDT هستیم. همین مقایسه است که شفافیت ایجاد می‌کند و به همه کاربران، فارغ از کشور یا واحد پولی‌شان، یک معیار واحد برای ارزش‌گذاری می‌دهد.

اگر جفت ارزها وجود نداشتند، هر صرافی می‌توانست معیار خاص خود را به کار ببرد. در نتیجه ارزش یک رمزارز ممکن بود در چند بازار متفاوت باشد و امکان مقایسه از بین می‌رفت. اما جفت ارزها استانداردی جهانی ایجاد می‌کنند که باعث می‌شود همه تریدرها در یک زبان مشترک معامله کنند.

۲. تسهیل نقدینگی و معاملات روزانه

دلیل دوم اهمیت جفت ارزها، ایجاد نقدینگی روان در بازار است. نقدینگی یعنی اینکه شما بتوانید در هر لحظه دارایی خود را به دارایی دیگری تبدیل کنید. صرافی‌ها با ارائه ده‌ها یا صدها جفت ارز، امکان این تبدیل سریع را فراهم می‌کنند. تصور کنید کاربری بیت‌کوین دارد اما می‌خواهد ریپل بخرد. اگر جفت BTC/XRP در صرافی وجود داشته باشد، او می‌تواند مستقیماً این تبدیل را انجام دهد. اما اگر چنین جفتی وجود نداشت، مجبور بود بیت‌کوین را به تتر بفروشد و سپس با تتر ریپل بخرد. این مسیر دوم نه‌تنها زمان‌بر است بلکه کارمزد بیشتری هم به همراه دارد.

بنابراین وجود جفت ارزهای متنوع، معاملات را ساده‌تر و ارزان‌تر می‌کند. در عین حال، نقدینگی بالاتر باعث می‌شود اختلاف قیمت خرید و فروش (اسپرد) کمتر شود و معامله‌گران با هزینه‌های پنهان کمتری مواجه شوند.

۳. ایجاد فرصت‌های آربیتراژ

یکی از جذاب‌ترین دلایل استفاده از جفت ارزها، ایجاد فرصت‌های آربیتراژ است. آربیتراژ به معنای استفاده از اختلاف قیمت یک دارایی در دو بازار مختلف است. فرض کنید قیمت بیت‌کوین در جفت BTC/USDT برابر با ۳۰٬۰۰۰ دلار است، اما در جفت BTC/ETH اگر ارزش اتریوم را محاسبه کنیم، عملاً بیت‌کوین ۳۰٬۲۰۰ دلار قیمت‌گذاری شده باشد. یک معامله‌گر حرفه‌ای می‌تواند از این اختلاف قیمت استفاده کرده و با خرید و فروش همزمان در دو جفت مختلف، سود کسب کند.

این فرصت‌ها به دلیل ماهیت غیرمتمرکز و جهانی بازار کریپتو به‌وفور رخ می‌دهند و تریدرها دائماً در حال جستجو برای یافتن آن‌ها هستند. بدون وجود جفت ارزها، چنین اختلاف‌هایی اصلاً قابل مشاهده و استفاده نبود.

۴. پشتیبانی از استراتژی‌های متنوع معاملاتی

جفت ارزها بستر اجرای انواع استراتژی‌های معاملاتی هستند. برخی تریدرها ترجیح می‌دهند بر پایه استیبل‌کوین‌ها معامله کنند و همیشه ارزش دارایی‌شان را در قالب دلار دیجیتال بسنجند. این گروه بیشتر به دنبال رشد ارزش دلاری سرمایه‌شان هستند. در مقابل، گروه دیگری از تریدرها قصد دارند تعداد بیت‌کوین یا اتریوم خود را افزایش دهند. این افراد جفت‌هایی مثل BTC/ETH یا BTC/ADA را انتخاب می‌کنند تا بتوانند با نوسان‌گیری، موجودی رمزارز پایه خود را بیشتر کنند.

به عبارت دیگر، انتخاب جفت ارز درست تعیین می‌کند که هدف اصلی شما چیست: افزایش موجودی یک رمزارز خاص یا افزایش موجودی دلاری (استیبل‌کوینی). همین انعطاف‌پذیری است که باعث می‌شود جفت ارزها برای طراحی استراتژی‌های متنوع ضروری باشند.

۵. مدیریت ریسک و متنوع‌سازی پرتفوی

دلیل دیگری که جفت ارزها برای تریدرها حیاتی هستند، نقش آن‌ها در مدیریت ریسک است. اگر شما تنها با یک رمزارز و یک جفت خاص معامله کنید، در معرض ریسک بالاتری قرار دارید. اما وقتی پرتفوی معاملاتی خود را میان چند جفت متنوع پخش کنید، در واقع یک پوشش ریسک ایجاد می‌کنید. برای مثال، ممکن است در جفت BTC/USDT ضرر کنید اما همزمان در جفت ETH/BTC سود به دست بیاورید. این تعادل باعث می‌شود نوسانات بازار کمتر بر کل سرمایه شما اثر منفی بگذارد.

همچنین جفت ارزها امکان هجینگ را فراهم می‌کنند؛ یعنی پوشش ریسک از طریق معاملات معکوس. برای نمونه، اگر پیش‌بینی می‌کنید قیمت بیت‌کوین نسبت به دلار سقوط می‌کند، می‌توانید در جفت BTC/USDT موقعیت فروش بگیرید، در حالی که در جفت BTC/ETH موقعیت خرید دارید. این کار تعادل سرمایه را حفظ می‌کند.

۶. ورود سرمایه‌های جدید به بازار

جفت ارزها دروازه ورود کاربران جدید به دنیای کریپتو هستند. یک فرد تازه‌کار معمولاً پول سنتی مثل دلار یا یورو در اختیار دارد. او ابتدا این پول را به یک استیبل‌کوین مثل USDT تبدیل می‌کند و سپس با استفاده از جفت‌هایی مانند BTC/USDT یا ETH/USDT وارد بازار می‌شود. در واقع، جفت ارزها پلی میان دنیای سنتی و دیجیتال هستند و بدون آن‌ها ورود به بازار کریپتو تقریباً غیرممکن بود.

۷. شفافیت در تحلیل بازار

برای تحلیلگران و معامله‌گران حرفه‌ای، جفت ارزها ابزار اصلی تحلیل تکنیکال و فاندامنتال هستند. نمودارهای قیمت همگی بر اساس جفت‌ها رسم می‌شوند. وقتی شما نمودار قیمت بیت‌کوین را مشاهده می‌کنید، در واقع نمودار جفت BTC/USDT یا BTC/USD است. بدون وجود جفت ارزها، امکان ترسیم و تحلیل نمودارها وجود نداشت. به همین دلیل، یادگیری تحلیل بازار همواره با درک صحیح جفت‌ها آغاز می‌شود.

۸. مقایسه ارزش رمزارزها با یکدیگر

 جفت ارزها امکان مقایسه مستقیم ارزش رمزارزها را با یکدیگر فراهم می‌کنند. برای مثال، اگر بخواهید بدانید اتریوم نسبت به بیت‌کوین در حال تقویت یا تضعیف است، کافی است نمودار ETH/BTC را بررسی کنید. این نمودار به‌طور مستقیم نشان می‌دهد که ارزش اتریوم نسبت به بیت‌کوین در حال تغییر است یا خیر. چنین اطلاعاتی برای تصمیم‌گیری‌های استراتژیک حیاتی است.

🔹  باید گفت که استفاده از جفت ارزها صرفاً یک قرارداد ساده در صرافی‌ها نیست، بلکه بنیان تمام معاملات و استراتژی‌های ترید در دنیای کریپتو محسوب می‌شود. از قیمت‌گذاری شفاف گرفته تا ایجاد نقدینگی، فرصت‌های آربیتراژ، مدیریت ریسک و حتی ورود کاربران تازه، همه و همه به لطف وجود جفت ارزها ممکن شده است. به همین دلیل هر کسی که قصد دارد در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت کند، باید قبل از هر چیز درک دقیقی از این موضوع داشته باشد که چرا تریدرها از جفت ارز دیجیتال استفاده می‌کنند و چه نقشی در موفقیت یا شکست معاملاتشان دارد.

استراتژی‌های معاملاتی در ترید جفت ارزها

بعد از اینکه فهمیدیم جفت ارز دیجیتال چیست، انواع آن را شناختیم و دلیل اهمیتشان در معاملات را بررسی کردیم، حالا نوبت به یکی از جذاب‌ترین و حیاتی‌ترین بخش‌ها می‌رسد: استراتژی‌های معاملاتی. حقیقت این است که داشتن دانش عمومی درباره جفت ارزها کافی نیست. آنچه یک تریدر را از فردی تازه‌کار به معامله‌گری حرفه‌ای تبدیل می‌کند، تسلط بر استراتژی‌های متنوعی است که می‌توان با استفاده از جفت ارزها پیاده‌سازی کرد. این استراتژی‌ها در واقع روش‌هایی برای مدیریت ریسک، افزایش سود و استفاده از فرصت‌های بازار هستند. در ادامه، مهم‌ترین استراتژی‌های ترید جفت ارزها را بررسی می‌کنیم.

۱. استراتژی اسکالپینگ (Scalping) در جفت ارزها

یکی از رایج‌ترین استراتژی‌ها میان معامله‌گران کوتاه‌مدت، اسکالپینگ است. در این روش، تریدرها تلاش می‌کنند از نوسانات بسیار کوچک بازار در بازه‌های زمانی کوتاه (چند ثانیه تا چند دقیقه) سود بگیرند. جفت ارزهای پرنقدینگی مانند BTC/USDT یا ETH/USDT بهترین انتخاب برای اسکالپینگ هستند، زیرا حجم بالای معاملات باعث می‌شود ورود و خروج سریع امکان‌پذیر باشد.

برای مثال، فرض کنید قیمت بیت‌کوین در جفت BTC/USDT از ۳۰٬۰۰۰ به ۳۰٬۰۲۰ دلار می‌رسد. یک اسکالپر حرفه‌ای می‌تواند با حجم بالا وارد معامله شود و در عرض چند دقیقه سودی کوچک اما مطمئن کسب کند. گرچه سود هر معامله در این روش اندک است، اما تعداد زیاد معاملات باعث می‌شود سود کلی قابل توجه باشد.

۲. استراتژی سوینگ تریدینگ (Swing Trading)

سوینگ تریدینگ روشی میان‌مدت است که معمولاً بر اساس تغییر روندها در بازه‌های زمانی چند روز تا چند هفته انجام می‌شود. در این روش، معامله‌گران به دنبال نقاط ورود در ابتدای یک روند صعودی یا نزولی و خروج در پایان آن هستند. نمودار جفت ارزها در این استراتژی اهمیت زیادی دارد، زیرا با تحلیل تکنیکال و الگوهای قیمتی، فرصت‌های سودآور شناسایی می‌شوند.

به عنوان نمونه، اگر تحلیل‌گر متوجه شود که جفت ETH/USDT در حال شکست یک مقاومت مهم است، می‌تواند وارد موقعیت خرید شود و در طول چند روز تا چند هفته از رشد قیمت بهره ببرد. این روش برای کسانی که نمی‌خواهند دائماً پای نمودار باشند، بسیار مناسب است.

۳. استراتژی هولد یا سرمایه‌گذاری بلندمدت (HODL)

برخی معامله‌گران ترجیح می‌دهند به جای نوسان‌گیری‌های کوتاه‌مدت، استراتژی بلندمدت را انتخاب کنند. در این حالت، فرد جفت‌هایی مانند BTC/USDT یا ETH/USDT را خریداری کرده و برای ماه‌ها یا حتی سال‌ها نگه‌داری می‌کند. فلسفه این استراتژی ساده است: با گذر زمان ارزش رمزارزهای پایه (مانند بیت‌کوین و اتریوم) افزایش خواهد یافت و در نتیجه سودآوری بلندمدت حاصل می‌شود.

جفت ارزها در این روش نقش تعیین‌کننده‌ای دارند، زیرا معامله‌گر باید بداند دارایی‌اش را در برابر چه ارزی ذخیره می‌کند. نگهداری بیت‌کوین در برابر تتر (BTC/USDT) یعنی ارزش دارایی بر اساس دلار سنجیده می‌شود. اما نگهداری اتریوم در برابر بیت‌کوین (ETH/BTC) یعنی فرد روی قدرت‌گیری اتریوم نسبت به بیت‌کوین سرمایه‌گذاری کرده است.

۴. استراتژی آربیتراژ (Arbitrage)

آربیتراژ یکی از استراتژی‌های کلاسیک و محبوب در بازارهای مالی است که در کریپتو به دلیل تنوع جفت ارزها فرصت‌های زیادی دارد. در این روش، معامله‌گر به دنبال اختلاف قیمت یک دارایی در دو جفت یا دو صرافی مختلف می‌گردد. برای مثال، ممکن است قیمت بیت‌کوین در جفت BTC/USDT برابر با ۳۰٬۰۰۰ دلار باشد، اما در جفت BTC/ETH اگر ارزش اتریوم را محاسبه کنیم، معادل ۳۰٬۲۰۰ دلار شود. در این شرایط، معامله‌گر می‌تواند بیت‌کوین را از جفت اول بخرد و در جفت دوم بفروشد و سود بدون ریسکی به دست آورد.

آربیتراژ نیازمند سرعت عمل، سرمایه نسبتاً زیاد و آشنایی با ساختار کارمزدهاست. اما همچنان یکی از استراتژی‌های پرطرفدار محسوب می‌شود.

۵. استراتژی معاملات الگوریتمی (Algorithmic Trading)

با رشد تکنولوژی و توسعه ربات‌های معاملاتی، بسیاری از تریدرها از استراتژی‌های الگوریتمی برای ترید جفت ارزها استفاده می‌کنند. در این روش، مجموعه‌ای از دستورات و قوانین معاملاتی به ربات داده می‌شود و ربات به‌طور خودکار وارد معامله شده یا از آن خارج می‌شود.

این استراتژی به‌ویژه برای جفت‌هایی با نقدینگی بالا مثل BTC/USDT یا ETH/USDT مناسب است. ربات‌ها می‌توانند هزاران معامله کوچک را در عرض چند ثانیه اجرا کنند و از نوسانات لحظه‌ای بازار سود بگیرند.

۶. استراتژی هجینگ (Hedging)

هجینگ یا پوشش ریسک یکی از استراتژی‌های پیشرفته است که با استفاده از جفت ارزها امکان‌پذیر می‌شود. در این روش، معامله‌گر به‌طور همزمان موقعیت‌های خرید و فروش در جفت‌های مختلف باز می‌کند تا در صورت تغییر ناگهانی بازار، بخشی از ضررها جبران شود.

به عنوان مثال، اگر یک تریدر در جفت BTC/USDT موقعیت خرید دارد اما از افت احتمالی بازار نگران است، می‌تواند همزمان در جفت ETH/BTC موقعیت فروش بگیرد. این کار باعث می‌شود کاهش ارزش بیت‌کوین نسبت به دلار با سودی که از افت اتریوم نسبت به بیت‌کوین می‌گیرد، جبران شود.

۷. استراتژی ترکیبی (Mixed Strategies)

بسیاری از تریدرها تنها به یک روش خاص اکتفا نمی‌کنند، بلکه ترکیبی از استراتژی‌ها را به کار می‌گیرند. برای مثال، ممکن است یک معامله‌گر بخشی از سرمایه خود را در جفت BTC/USDT به صورت بلندمدت نگه دارد، بخشی را برای اسکالپینگ روزانه در ETH/USDT استفاده کند و همزمان فرصت‌های آربیتراژ را در جفت‌های کراس مانند BTC/ETH دنبال کند. این تنوع باعث می‌شود ریسک کلی کاهش یابد و فرصت‌های سودآوری بیشتری به دست آید.

🔹 همان‌طور که می‌بینیم، استراتژی‌های معاملاتی در ترید جفت ارزها بسیار متنوع‌اند و هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. انتخاب بهترین استراتژی به عوامل مختلفی بستگی دارد: میزان سرمایه، سطح تجربه، تحمل ریسک و حتی زمان آزاد معامله‌گر. آنچه مهم است، درک درست از جفت ارز دیجیتال چیست و استفاده هوشمندانه از این ابزار برای رسیدن به اهداف مالی شخصی است.

مزایا و معایب ترید جفت ارز دیجیتال

تا اینجا فهمیدیم جفت ارز دیجیتال چیست، چرا اهمیت دارد و چه استراتژی‌هایی می‌توان در معاملات آن به کار برد. اما مثل هر ابزار مالی دیگر، ترید جفت ارزهای دیجیتال نیز مزایا و معایب خاص خودش را دارد. آشنایی با این جنبه‌ها به شما کمک می‌کند تصمیم‌گیری آگاهانه‌تری داشته باشید و از فرصت‌های بازار نهایت استفاده را ببرید، در حالی که از خطرات احتمالی هم آگاه باشید. در این بخش مزایا و معایب جفت ارزها را با نگاهی دقیق‌تر بررسی می‌کنیم.

مزایای ترید جفت ارزهای دیجیتال

۱. نقدشوندگی بالا

یکی از بزرگ‌ترین مزایای جفت ارزهای دیجیتال، نقدشوندگی بالاست. به‌ویژه در جفت‌های اصلی مانند BTC/USDT یا ETH/USDT، حجم معاملات آن‌قدر زیاد است که ورود و خروج به بازار تقریباً بدون مشکل انجام می‌شود. این موضوع برای تریدرهایی که به دنبال اسکالپینگ یا معاملات کوتاه‌مدت هستند، یک مزیت اساسی است.

۲. شفافیت در قیمت‌گذاری

وقتی شما با جفت ارزها معامله می‌کنید، قیمت‌ها به‌صورت لحظه‌ای و شفاف تعیین می‌شوند. این شفافیت باعث می‌شود همه معامله‌گران، صرف‌نظر از موقعیت جغرافیایی‌شان، بر اساس یک معیار جهانی عمل کنند. برای مثال، وقتی می‌گوییم قیمت بیت‌کوین ۳۰٬۰۰۰ دلار است، در واقع داریم درباره جفت BTC/USDT صحبت می‌کنیم.

۳. امکان استفاده از استراتژی‌های متنوع

همان‌طور که در بخش چهارم اشاره شد، جفت ارزها بستر اجرای استراتژی‌های متنوعی هستند. از اسکالپینگ و سوینگ تریدینگ گرفته تا آربیتراژ و هجینگ، همه این استراتژی‌ها تنها در صورتی ممکن‌اند که جفت ارزها وجود داشته باشند. این تنوع باعث می‌شود هر تریدر بتواند روش معاملاتی متناسب با شخصیت و اهداف مالی خود را انتخاب کند.

۴. ورود آسان سرمایه‌گذاران تازه‌کار

وجود جفت ارزها باعث شده ورود سرمایه‌گذاران تازه‌کار به بازار کریپتو بسیار ساده‌تر شود. آن‌ها می‌توانند با پول سنتی خود استیبل‌کوین بخرند و سپس از طریق جفت‌هایی مانند BTC/USDT وارد بازار شوند. این فرایند ساده و استاندارد باعث شده که بازار کریپتو روزبه‌روز بزرگ‌تر شود.

۵. فرصت‌های آربیتراژ

یکی دیگر از مزایای مهم، فرصت‌های آربیتراژ است. اختلاف قیمت میان جفت‌های مختلف یا در صرافی‌های متفاوت، فرصت‌های سودآور زیادی ایجاد می‌کند. این ویژگی بازار کریپتو را برای تریدرهای حرفه‌ای بسیار جذاب کرده است.

معایب ترید جفت ارزهای دیجیتال

۱. پیچیدگی برای تازه‌کارها

اگرچه جفت ارزها ورود سرمایه‌گذاران را ساده‌تر کرده‌اند، اما در عین حال می‌توانند برای افراد تازه‌کار گیج‌کننده باشند. فهمیدن اینکه کدام ارز پایه است و کدام ارز متقابل، یا اینکه یک جفت خاص چه معنایی دارد، ممکن است در ابتدا دشوار باشد. برای مثال، برخی کاربران تازه‌کار نمی‌دانند در جفت ETH/BTC افزایش قیمت چه اثری بر موجودی‌شان می‌گذارد.

2. ریسک نوسانات شدید

بازار کریپتو به‌طور کلی نوسان‌پذیر است و جفت ارزها نیز از این قاعده مستثنا نیستند. در جفت‌های کراس مانند BTC/ETH نوسانات حتی شدیدتر هم می‌شوند، زیرا ارزش هر دو دارایی در حال تغییر است. این موضوع می‌تواند برای معامله‌گران بی‌تجربه به ضررهای بزرگ منجر شود.

۳. نیاز به تحلیل پیچیده‌تر

تحلیل جفت ارزها به‌ویژه در معاملات کراس، نیازمند دانش و تجربه بیشتری است. شما باید نه تنها روند ارز پایه بلکه روند ارز متقابل را نیز تحلیل کنید. برای مثال، اگر می‌خواهید در جفت ETH/BTC معامله کنید، باید بدانید هم بیت‌کوین در چه وضعیتی است و هم اتریوم چه روندی دارد. این موضوع تحلیل را پیچیده‌تر و زمان‌برتر می‌کند.

۴. کارمزدهای چندگانه در برخی معاملات

گاهی اگر جفت ارز مورد نظر شما مستقیماً در صرافی لیست نشده باشد، مجبور می‌شوید چند معامله انجام دهید تا به هدف برسید. برای مثال، اگر بخواهید ارزی را به رمزارزی دیگر تبدیل کنید و جفت مستقیم آن‌ها موجود نباشد، ابتدا باید دارایی را به تتر تبدیل کنید و سپس آن را به ارز مقصد تبدیل نمایید. این فرایند باعث افزایش کارمزدها می‌شود.

۵. ریسک دستکاری بازار

در جفت‌های فرعی و کم‌حجم، احتمال دستکاری قیمت بیشتر است. نهنگ‌ها (سرمایه‌گذاران بزرگ) می‌توانند با حجم‌های سنگین وارد بازار شوند و قیمت‌ها را به‌طور مصنوعی تغییر دهند. این خطر به‌ویژه در جفت‌هایی که نقدینگی پایینی دارند، بیشتر به چشم می‌آید.

می‌توان گفت ترید جفت ارزهای دیجیتال ترکیبی از فرصت‌ها و چالش‌هاست. مزایایی مانند نقدشوندگی بالا، شفافیت، تنوع استراتژی‌ها و امکان آربیتراژ، این بازار را بسیار جذاب می‌کند. اما در مقابل، معایبی چون پیچیدگی تحلیل، نوسانات شدید و ریسک دستکاری بازار نیز وجود دارد. برای موفقیت در این مسیر، هر تریدر باید این جنبه‌ها را به‌خوبی بشناسد و با برنامه‌ای دقیق وارد عمل شود.