کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی چطور محاسبه می‌شود؟
چرا شناخت کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی اهمیت دارد؟
بازار فیوچرز (Futures) در سال‌های اخیر به یکی از جذاب‌ترین ابزارهای مالی در دنیای رمزارزها تبدیل شده است. بسیاری از تریدرها به‌ویژه در صرافی مکسی (MEXC) به سراغ این نوع معاملات می‌روند تا با استفاده از اهرم (Leverage) سودهای بزرگ‌تری به دست آورند. اما همان‌طور که سود معاملات فیوچرز می‌تواند چند برابر باشد، هزینه‌ها و ریسک‌های آن نیز افزایش می‌یابد. یکی از مهم‌ترین این هزینه‌ها، کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی است که دانستن جزئیات آن می‌تواند تفاوت بزرگی میان یک تریدر حرفه‌ای و یک کاربر عادی ایجاد کند.
کارمزد فیوچرز برخلاف معاملات اسپات، تنها به کارمزد Maker و Taker محدود نمی‌شود. در این بازار، علاوه بر کارمزد اولیه تراکنش، مفهومی به نام Funding Rate یا نرخ تأمین مالی نیز وجود دارد که بسته به شرایط بازار، می‌تواند هزینه یا حتی درآمدی اضافی برای تریدر ایجاد کند. همین مسئله باعث می‌شود که محاسبه دقیق کارمزد در معاملات فیوچرز بسیار پیچیده‌تر از اسپات باشد.
برای مثال، تصور کنید شما یک معامله لانگ روی بیت‌کوین باز می‌کنید. در لحظه ورود، کارمزدی به‌عنوان Taker Fee یا Maker Fee از شما کسر می‌شود. اما در صورتی که معامله شما باز بماند، هر هشت ساعت یک بار باید Funding Fee پرداخت کنید یا در برخی شرایط، ممکن است این هزینه به شما پرداخت شود. اگر این موضوع را مدیریت نکنید، حتی با پیش‌بینی درست روند بازار ممکن است بخش بزرگی از سود شما صرف کارمزدها شود.
یکی از دلایل محبوبیت صرافی مکسی در میان کاربران، به‌ویژه ایرانی‌ها، ساختار شفاف و رقابتی آن در تعیین کارمزدهاست. برخلاف بسیاری از صرافی‌های ناشناس که نرخ‌های غیرشفاف یا هزینه‌های پنهان دارند، مکسی تلاش کرده همه چیز را به‌طور واضح در اختیار کاربران قرار دهد. نرخ پایه کارمزد فیوچرز در این صرافی مشخص است و روش‌های مختلفی برای کاهش آن وجود دارد؛ از جمله استفاده از توکن MX یا ارتقا به VIP Level.
📞 تماس مستقیم: 021-28428446
💬 واتس‌اپ: 09981299991
کاربران ایرانی باید بیش از سایر کشورها به موضوع کارمزد توجه داشته باشند، زیرا به دلیل تحریم‌ها امکان استفاده مستقیم از کارت‌های بانکی بین‌المللی را ندارند و معمولاً مجبورند برای واریز و برداشت چند مرحله تبدیل انجام دهند. هر مرحله از این تبدیل‌ها شامل کارمزدهای اضافی است. بنابراین مدیریت صحیح کارمزد فیوچرز مکسی می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا با کمترین هزینه معاملات پرریسک و پرپاداش فیوچرز را انجام دهند.
در مجموع می‌توان گفت شناخت ساختار کارمزد فیوچرز در مکسی، از کارمزد پایه Maker و Taker گرفته تا Funding Rate و مزایای VIP Level، یک ضرورت جدی برای هر تریدری است که می‌خواهد در این بازار موفق عمل کند. این موضوع نه‌تنها درک بهتری از هزینه‌های واقعی معامله به شما می‌دهد، بلکه به شما کمک می‌کند استراتژی‌های بهتری برای حفظ سود و کاهش ریسک طراحی کنید.
خدمات احرازچی
- احراز هویت تضمینی صرافی مکسی
- رفع مسدودی حساب صرافی مکسی
- افتتاح حساب با نام و مشخصات خودتان
- تحویل فوری با مدرک فیزیکی معتبر
ویدیو آموزشی محاسبه کارمز فیوچر در مکسی
معرفی معاملات فیوچرز (Futures) در مکسی
برای اینکه بهتر بفهمیم کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی چطور محاسبه می‌شود، ابتدا باید خود مفهوم معاملات فیوچرز و ساختار آن در این صرافی را بشناسیم. معاملات فیوچرز یا قراردادهای آتی در دنیای رمزارزها به کاربر این امکان را می‌دهند که بدون نیاز به مالکیت واقعی دارایی، روی تغییرات قیمت آن معامله کند. در این نوع معامله، کاربر می‌تواند روی رشد (لانگ Long) یا کاهش قیمت (شورت Short) یک دارایی شرط‌بندی کند و بسته به انتخاب خود از حرکت بازار سود یا زیان بگیرد.
در صرافی مکسی، بخش فیوچرز یکی از پرطرفدارترین بازارهاست. دلیل این محبوبیت، امکان استفاده از اهرم معاملاتی (Leverage) است. مکسی به کاربران اجازه می‌دهد با چند برابر سرمایه واقعی خود معامله کنند. به‌عنوان مثال، اگر ۱۰۰ دلار سرمایه داشته باشید و از اهرم ۱۰ استفاده کنید، می‌توانید معامله‌ای به ارزش ۱۰۰۰ دلار باز کنید. این ویژگی جذابیت بالایی دارد، اما هم‌زمان ریسک شما را هم چند برابر می‌کند.
یکی دیگر از مزایای فیوچرز در مکسی، تنوع بسیار زیاد قراردادهاست. این صرافی از ده‌ها جفت‌ارز پشتیبانی می‌کند که مهم‌ترین آن‌ها قراردادهای Perpetual Futures یا قراردادهای دائمی هستند. این قراردادها تاریخ انقضا ندارند و تا زمانی که کاربر پوزیشن خود را نبندد یا لیکویید نشود، باز باقی می‌مانند. همین ویژگی باعث شده معامله‌گران بتوانند استراتژی‌های بلندمدت یا کوتاه‌مدت را در بازار فیوچرز اجرا کنند.
اما نکته‌ای که فیوچرز مکسی را از اسپات متمایز می‌کند، نوع کارمزد و هزینه‌های جانبی آن است. در معاملات اسپات تنها Maker و Taker Fee وجود دارد، اما در فیوچرز علاوه بر این موارد، مفهوم جدیدی به نام Funding Rate مطرح است. این نرخ بسته به شرایط بازار هر چند ساعت یک‌بار اعمال می‌شود و می‌تواند به نفع یا به ضرر معامله‌گر باشد. اگر Funding مثبت باشد، دارندگان پوزیشن‌های لانگ باید هزینه‌ای به دارندگان پوزیشن‌های شورت بپردازند و بالعکس.
کاربران ایرانی نیز به دلیل جذابیت سودهای چندبرابری، توجه ویژه‌ای به فیوچرز مکسی نشان داده‌اند. اما از آنجا که فیوچرز پرریسک‌ترین بخش بازار رمزارز است، آشنایی دقیق با ساختار کارمزد آن برای ایرانی‌ها از اهمیت بیشتری برخوردار است. بسیاری از کاربران تازه‌کار تنها به سود احتمالی نگاه می‌کنند و غافل از این هستند که کارمزدهای فیوچرز، اگر درست مدیریت نشوند، می‌توانند بخش بزرگی از سود را ببلعند یا حتی باعث زیان شوند.
به همین دلیل، شناخت کامل ویژگی‌های فیوچرز مکسی، تفاوت آن با اسپات، نحوه استفاده از اهرم و مهم‌تر از همه، روش محاسبه کارمزد فیوچرز، برای هر کاربر الزامی است. در ادامه مقاله، قدم‌به‌قدم به بررسی این ساختار خواهیم پرداخت.
ساختار کلی کارمزد فیوچرز در مکسی چگونه است؟
برای اینکه بهتر بفهمیم کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی بر چه اساسی محاسبه می‌شود، باید ابتدا با ساختار کلی این هزینه‌ها در بازار فیوچرز آشنا شویم. برخلاف معاملات اسپات که تنها یک نرخ ثابت برای Maker و Taker در نظر گرفته می‌شود، در فیوچرز مکسی چندین لایه هزینه وجود دارد که مجموع آن‌ها تعیین‌کننده سود یا زیان خالص کاربر است.
اولین بخش از این ساختار همان کارمزد پایه (Trading Fee) است. در معاملات فیوچرز مکسی، نرخ اولیه برای همه کاربران برابر با ۰.۰۲ درصد برای Maker و ۰.۰۶ درصد برای Taker تعیین شده است. این بدان معناست که اگر شما سفارش خود را به‌عنوان Maker در دفتر سفارشات ثبت کنید، کارمزد کمتری پرداخت خواهید کرد؛ اما اگر معامله شما به‌صورت Taker انجام شود، هزینه بیشتری خواهید پرداخت. همین تفاوت نشان می‌دهد که انتخاب نوع سفارش (Limit یا Market) تا چه اندازه بر هزینه‌ها تأثیرگذار است.
دومین بخش از ساختار کارمزد، Funding Rate یا نرخ تأمین مالی است. این نرخ معمولاً هر ۸ ساعت یک بار محاسبه و از حساب کاربران کسر یا به آن اضافه می‌شود. هدف از اعمال Funding، نزدیک نگه‌داشتن قیمت قراردادهای فیوچرز به قیمت واقعی بازار اسپات است. اگر Funding مثبت باشد، معامله‌گران لانگ (خریداران) باید هزینه‌ای به معامله‌گران شورت (فروشندگان) پرداخت کنند و در صورت منفی بودن، عکس این حالت رخ می‌دهد. این بخش از هزینه‌ها هیچ ارتباطی به خود صرافی ندارد و به‌صورت مستقیم بین کاربران مبادله می‌شود.
سومین بخش از هزینه‌های فیوچرز، مربوط به شرایط خاص مانند لیکوییدیشن (Liquidation) است. زمانی که پوزیشن یک کاربر به دلیل کاهش موجودی مارجین بسته می‌شود، بخشی از دارایی او علاوه بر زیان اصلی به‌عنوان کارمزد لیکوییدیشن کسر می‌گردد. این هزینه به صندوق بیمه (Insurance Fund) مکسی منتقل می‌شود تا از ضررهای گسترده در بازار جلوگیری کند.
نکته مهم این است که مکسی به کاربران خود ابزارهایی برای کاهش کارمزد فیوچرز ارائه می‌دهد. یکی از این ابزارها استفاده از توکن MX است که باعث کاهش ۱۰ تا ۲۰ درصدی هزینه‌ها می‌شود. همچنین با ارتقا به VIP Level، کارمزد Maker و Taker به‌صورت پلکانی کاهش یافته و حتی برای کاربران سطح بالا نزدیک به صفر می‌رسد.
تفاوت Maker و Taker Fee در فیوچرز مکسی
یکی از مهم‌ترین مفاهیمی که هر معامله‌گر باید پیش از ورود به بازار فیوچرز درک کند، تفاوت میان کارمزد Maker و کارمزد Taker است. این دو مفهوم نه تنها در تعیین هزینه معاملات نقش دارند، بلکه می‌توانند به‌طور مستقیم بر استراتژی معاملاتی و میزان سود یا زیان شما تأثیر بگذارند. در صرافی مکسی، این تفاوت به شکل شفاف تعریف شده است و دانستن آن برای کاهش هزینه‌ها ضروری است.
Maker Fee به کارمزدی گفته می‌شود که زمانی پرداخت می‌کنید که سفارش شما نقدینگی جدیدی به دفتر سفارشات اضافه کند. برای مثال، اگر یک سفارش Limit با قیمتی متفاوت از قیمت فعلی بازار ثبت کنید و این سفارش بلافاصله تکمیل نشود، شما در نقش Maker قرار دارید. چون عملاً به بازار نقدینگی افزوده‌اید. در مکسی، نرخ پایه کارمزد Maker برای فیوچرز برابر با ۰.۰۲ درصد است. این نرخ پایین نشان می‌دهد که صرافی کاربران را به ایجاد نقدینگی در بازار تشویق می‌کند.
Taker Fee زمانی اعمال می‌شود که سفارش شما نقدینگی موجود در بازار را مصرف کند. برای نمونه، اگر یک سفارش Market ثبت کنید یا سفارش Limit شما بلافاصله با قیمت فعلی بازار تطابق پیدا کند، شما در نقش Taker هستید. در این حالت، نرخ پایه کارمزد فیوچرز مکسی ۰.۰۶ درصد است که سه برابر بیشتر از Maker Fee می‌باشد. دلیل این تفاوت این است که برداشت نقدینگی از بازار، برخلاف افزودن به آن، برای صرافی هزینه بیشتری ایجاد می‌کند.
این اختلاف در ظاهر ممکن است کوچک به نظر برسد، اما در معاملات بزرگ یا تریدهای پرتکرار می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند. فرض کنید روزانه ۲۰ معامله فیوچرز انجام دهید؛ اگر همه آن‌ها به‌صورت Taker باشند، در پایان ماه هزینه کارمزدی شما چندین برابر حالتی خواهد بود که بیشتر معاملات را به‌صورت Maker انجام می‌دادید. به همین دلیل، معامله‌گران حرفه‌ای همواره تلاش می‌کنند تا جای ممکن سفارش‌های خود را به‌صورت Limit و در نقش Maker ثبت کنند.
البته باید توجه داشت که همیشه امکان اجرای کامل استراتژی Maker وجود ندارد. گاهی شرایط بازار به‌گونه‌ای است که نیاز به ورود یا خروج سریع دارید و باید از سفارش Market استفاده کنید. در این مواقع، پرداخت کارمزد بیشتر اجتناب‌ناپذیر است، اما اگر بتوانید در بیشتر معاملات نقش Maker داشته باشید، میانگین هزینه شما به‌شدت کاهش پیدا خواهد کرد.
به طور کلی، شناخت این تفاوت و استفاده هوشمندانه از آن یکی از کلیدهای موفقیت در معاملات فیوچرز مکسی است. کاربران تازه‌کار معمولاً به این جزئیات دقت نمی‌کنند و همین موضوع باعث افزایش بی‌مورد هزینه‌های معاملاتی آن‌ها می‌شود.
تفاوت Maker و Taker Fee در فیوچرز مکسی
یکی از مهم‌ترین مفاهیمی که هر معامله‌گر باید پیش از ورود به بازار فیوچرز درک کند، تفاوت میان کارمزد Maker و کارمزد Taker است. این دو مفهوم نه تنها در تعیین هزینه معاملات نقش دارند، بلکه می‌توانند به‌طور مستقیم بر استراتژی معاملاتی و میزان سود یا زیان شما تأثیر بگذارند. در صرافی مکسی، این تفاوت به شکل شفاف تعریف شده است و دانستن آن برای کاهش هزینه‌ها ضروری است.
Maker Fee به کارمزدی گفته می‌شود که زمانی پرداخت می‌کنید که سفارش شما نقدینگی جدیدی به دفتر سفارشات اضافه کند. برای مثال، اگر یک سفارش Limit با قیمتی متفاوت از قیمت فعلی بازار ثبت کنید و این سفارش بلافاصله تکمیل نشود، شما در نقش Maker قرار دارید. چون عملاً به بازار نقدینگی افزوده‌اید. در مکسی، نرخ پایه کارمزد Maker برای فیوچرز برابر با ۰.۰۲ درصد است. این نرخ پایین نشان می‌دهد که صرافی کاربران را به ایجاد نقدینگی در بازار تشویق می‌کند.
Taker Fee زمانی اعمال می‌شود که سفارش شما نقدینگی موجود در بازار را مصرف کند. برای نمونه، اگر یک سفارش Market ثبت کنید یا سفارش Limit شما بلافاصله با قیمت فعلی بازار تطابق پیدا کند، شما در نقش Taker هستید. در این حالت، نرخ پایه کارمزد فیوچرز مکسی ۰.۰۶ درصد است که سه برابر بیشتر از Maker Fee می‌باشد. دلیل این تفاوت این است که برداشت نقدینگی از بازار، برخلاف افزودن به آن، برای صرافی هزینه بیشتری ایجاد می‌کند.
این اختلاف در ظاهر ممکن است کوچک به نظر برسد، اما در معاملات بزرگ یا تریدهای پرتکرار می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند. فرض کنید روزانه ۲۰ معامله فیوچرز انجام دهید؛ اگر همه آن‌ها به‌صورت Taker باشند، در پایان ماه هزینه کارمزدی شما چندین برابر حالتی خواهد بود که بیشتر معاملات را به‌صورت Maker انجام می‌دادید. به همین دلیل، معامله‌گران حرفه‌ای همواره تلاش می‌کنند تا جای ممکن سفارش‌های خود را به‌صورت Limit و در نقش Maker ثبت کنند.
البته باید توجه داشت که همیشه امکان اجرای کامل استراتژی Maker وجود ندارد. گاهی شرایط بازار به‌گونه‌ای است که نیاز به ورود یا خروج سریع دارید و باید از سفارش Market استفاده کنید. در این مواقع، پرداخت کارمزد بیشتر اجتناب‌ناپذیر است، اما اگر بتوانید در بیشتر معاملات نقش Maker داشته باشید، میانگین هزینه شما به‌شدت کاهش پیدا خواهد کرد.
به طور کلی، شناخت این تفاوت و استفاده هوشمندانه از آن یکی از کلیدهای موفقیت در معاملات فیوچرز مکسی است. کاربران تازه‌کار معمولاً به این جزئیات دقت نمی‌کنند و همین موضوع باعث افزایش بی‌مورد هزینه‌های معاملاتی آن‌ها می‌شود.
نقش Funding Rate در معاملات فیوچرز مکسی
یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد معاملات فیوچرز که آن را از اسپات متمایز می‌کند، وجود Funding Rate یا نرخ تأمین مالی است. این نرخ در صرافی مکسی هم مانند سایر صرافی‌های معتبر جهان، بخش مهمی از ساختار هزینه و کارمزد معاملات فیوچرز را تشکیل می‌دهد. بسیاری از کاربران تازه‌کار تصور می‌کنند کارمزد فیوچرز تنها به Maker Fee و Taker Fee محدود می‌شود، در حالی که نادیده گرفتن Funding Rate می‌تواند سود یک معامله موفق را به‌طور کامل از بین ببرد.
Funding Rate در حقیقت مکانیزمی است که صرافی‌ها برای نزدیک نگه داشتن قیمت قراردادهای فیوچرز به قیمت واقعی بازار اسپات طراحی کرده‌اند. به زبان ساده، اگر اختلاف زیادی بین قیمت فیوچرز و قیمت اسپات ایجاد شود، Funding Rate به‌صورت دوره‌ای (معمولاً هر ۸ ساعت یک‌بار) محاسبه و بین معامله‌گران ردوبدل می‌شود.
در مکسی، زمانی که Funding Rate مثبت باشد، معامله‌گران لانگ (کسانی که روی افزایش قیمت شرط‌بندی کرده‌اند) باید هزینه‌ای به معامله‌گران شورت پرداخت کنند. برعکس، اگر Funding Rate منفی باشد، این معامله‌گران شورت هستند که به لانگ‌ها پرداخت می‌کنند. این سیستم باعث می‌شود تعادل بازار حفظ شود و قیمت‌ها به قیمت واقعی نزدیک‌تر گردند.
به عنوان مثال، اگر شما یک پوزیشن لانگ بیت‌کوین باز کرده باشید و Funding Rate در آن دوره مثبت باشد، بخشی از سود احتمالی شما باید به معامله‌گران شورت پرداخت شود. این مبلغ شاید در ظاهر کم به نظر برسد، اما اگر پوزیشن شما مدت زیادی باز بماند یا حجم معامله بالا باشد، این هزینه می‌تواند بسیار قابل توجه شود.
نکته مهم این است که Funding Rate نه توسط خود صرافی، بلکه توسط شرایط عرضه و تقاضا در بازار تعیین می‌شود. بنابراین گاهی ممکن است حتی به نفع شما عمل کند. اگر در سمت درست بازار قرار گرفته باشید، ممکن است به‌جای پرداخت، از سایر معامله‌گران مبلغی به‌عنوان Funding دریافت کنید.
| جفت معاملاتی | میانگین Funding | وضعیت بازار | پرداخت‌کننده |
|---|---|---|---|
| BTC/USDT | +0.0100% | Funding مثبت | لانگ → شورت |
| ETH/USDT | -0.0050% | Funding منفی | شورت → لانگ |
| BNB/USDT | +0.0085% | Funding مثبت | لانگ → شورت |
| XRP/USDT | -0.0025% | Funding منفی | شورت → لانگ |
کاربران حرفه‌ای معمولاً همواره به Funding Rate توجه می‌کنند و حتی برخی استراتژی‌های معاملاتی خود را بر اساس آن طراحی می‌نمایند. برای کاربران ایرانی نیز آگاهی از این موضوع بسیار مهم است، زیرا بسیاری از آن‌ها به‌دلیل ناآگاهی، بخشی از سود خود را در Funding Rate از دست داده‌اند.
کارمزد در حالت Cross Margin و Isolated Margin در فیوچرز مکسی
برای محاسبه‌ی دقیق کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی فقط دانستن نرخ‌های Maker/Taker کافی نیست؛ نوع مارجینی که برای پوزیشن‌تان برمی‌گزینید—یعنی Cross Margin یا Isolated Margin—روی «رفتار هزینه‌ها»، «نرخ مصرف کارمزد در عمل» و «ریسک لیکوییدیشن» اثر غیرمستقیم می‌گذارد. خودِ نرخ‌های کارمزدِ ورود و خروج (۰.۰۲٪ میکر و ۰.۰۶٪ تیکر) بین Cross و Isolated تغییر نمی‌کنند؛ اما اینکه چه زمانی مجبور به بستن پوزیشن می‌شوید، چند بار کارمزد تیکر می‌پردازید، و چه مدت در معرض Funding Rate می‌مانید، به انتخاب حالت مارجین گره خورده است.
در Isolated Margin شما یک «ساب‌اکانت مارجین» برای هر پوزیشن دارید که فقط با همان وثیقه (Collateral) حفظ می‌شود. مزیت بزرگ این حالت «کنترل ریسک» است: اگر بازار خلاف جهت حرکت کند، تنها همان پوزیشن در خطر است و سایر پوزیشن‌هایتان در امان می‌مانند. از منظر هزینه، Isolated معمولاً باعث می‌شود زودتر به منطقه‌ای برسید که باید درباره حفظ یا بستن پوزیشن تصمیم بگیرید؛ بنابراین دفعات «جابه‌جایی اضطراری» با سفارش Market (و پرداخت Taker Fee) می‌تواند کمتر باشد، چون از ابتدا با وثیقه‌ی مجزا و برنامه‌ی خروج مشخص وارد شده‌اید. در عمل، بسیاری از تریدرها با Isolated، استراتژی «ورود لیمیت، خروج پلکانی لیمیت» را بهتر پیاده می‌کنند و میانگین کارمزدشان پایین‌تر می‌ماند.
در مقابل، Cross Margin همه‌ی وثیقه‌ی حساب فیوچرز را میان پوزیشن‌ها به‌اشتراک می‌گذارد. این یعنی مارجین آزاد کل حسابتان به کمک پوزیشن زیان‌دِه می‌آید و شانس بقا را بالا می‌برد. اثر جانبی؟ چون پوزیشن‌ها دیرتر به نقطه‌ی لیکوییدیشن می‌رسند، متوسط «زمان بازبودن» افزایش می‌یابد و به همان نسبت زمان قرارگیری در چرخه‌های Funding بیشتر می‌شود. اگر در جهت غلط بازار ایستاده باشید، همین Fundingهای متوالی می‌تواند هزینه‌ی پنهانی بسازد—even وقتی هنوز لیکویید نشده‌اید. از سوی دیگر، Cross گاهی شما را ناچار می‌کند برای واکنش سریع از سفارش Market استفاده کنید (به‌ویژه هنگام شوک‌های قیمتی)، و این یعنی Taker Fee بیشتر نسبت به سناریوی ایده‌آلِ ورود/خروج لیمیت.
پس انتخاب بین Cross و Isolated بیشتر یک «تصمیم مدیریت ریسک/هزینه» است تا تغییر در خود نرخ کارمزد. اگر استراتژی شما مبتنی بر «کنترل دقیق ریسک هر پوزیشن»، «استاپ‌لاس‌های سفت‌وسخت»، و «خروج پلکانی با سفارش‌های Limit» است، Isolated معمولاً میانگین هزینه‌ی اجرایی کمتر و Funding محدودتری ایجاد می‌کند. اما اگر دیدگاه‌تان این است که نوسان‌های موقت را با «قدرت مارجین کل حساب» تاب بیاورید و به پوزیشن فضا بدهید، Cross ابزار مناسب‌تری است—به شرط آنکه آگاه باشید ممکن است در ازای زمان بیشترِ بازبودن، Funding بیشتری بپردازید و در لحظات اضطراری، ناچار به تیکر شدن شوید.
یک خطای رایج این است که تریدرها Cross را تنها برای «دیرتر لیکویید شدن» انتخاب می‌کنند ولی به اثر تجمعی Funding Rate و افزایش دفعات ورود/خروج با مارکت توجه ندارند. برعکس، برخی در Isolated وثیقه‌ی ناکافی می‌گذارند و مجبور می‌شوند چند بار با مارکت «نجات» بدهند—که باز هم Taker Fee را بالا می‌برد. راه‌حل حرفه‌ای، هم‌راستا کردن «نوع مارجین» با «طرح ورود/خروج و مدیریت نقدشوندگی» است:
ورود را تا حد ممکن Limit (Maker) بچینید، خروج‌های پلکانی لیمیت تعریف کنید، و فقط در رخدادهای غیرمنتظره از مارکت استفاده کنید. به‌علاوه، زمان‌بندی Funding را در پلن بگنجانید؛ گاهی بستن و بازکردن مجدد پوزیشن کمی پیش از دوره‌ی Funding—اگر با استراتژی سازگار باشد—می‌تواند فشار هزینه را کاهش دهد.
استفاده از توکن MX برای کاهش کارمزد فیوچرز
یکی از بهترین ابزارهایی که صرافی مکسی در اختیار کاربران قرار داده تا هزینه‌های معاملاتی خود را مدیریت کنند، توکن MX است. این توکن اختصاصی صرافی مکسی نه تنها به‌عنوان دارایی قابل معامله در بازار رمزارزها شناخته می‌شود، بلکه نقش کلیدی در ساختار تخفیفی کارمزدها، به‌ویژه در معاملات فیوچرز دارد.
در حالت پایه، نرخ کارمزد فیوچرز برای کاربران عادی برابر است با ۰.۰۲٪ برای Maker و ۰.۰۶٪ برای Taker. این نرخ اگرچه در مقایسه با بسیاری از صرافی‌های بین‌المللی قابل قبول است، اما برای کسانی که روزانه معاملات پرتعدادی انجام می‌دهند، می‌تواند در پایان ماه به رقم بزرگی تبدیل شود. اینجاست که توکن MX وارد عمل می‌شود.
با فعال‌سازی گزینه پرداخت کارمزدها از طریق MX Token، کاربران می‌توانند تا ۲۰ درصد تخفیف مستقیم روی کارمزدهای خود دریافت کنند. به این ترتیب نرخ‌ها به صورت زیر تغییر پیدا می‌کنند:
-
Maker Fee از ۰.۰۲٪ به حدود ۰.۰۱۶٪ کاهش می‌یابد.
-
Taker Fee از ۰.۰۶٪ به حدود ۰.۰۴۸٪ کاهش پیدا می‌کند.
این تفاوت به ظاهر کوچک، در معاملات پرتکرار یا معاملات با حجم بالا تأثیر بسیار بزرگی دارد. فرض کنید در طول ماه مجموعاً ۵۰,۰۰۰ دلار معامله فیوچرز انجام می‌دهید. در حالت عادی حدود ۳۰ دلار کارمزد Taker پرداخت می‌کنید، اما با استفاده از MX Token این هزینه به حدود ۲۴ دلار کاهش می‌یابد. در طولانی‌مدت و مخصوصاً برای معامله‌گران فعال، این صرفه‌جویی به صدها یا حتی هزاران دلار خواهد رسید.
علاوه بر تخفیف مستقیم، نگهداری مقدار مشخصی از MX Token شرط ورود به سطوح بالاتر VIP Level نیز هست. یعنی با ترکیب این دو مزیت، هم نرخ‌های کارمزدتان پایین‌تر می‌آید و هم از امکانات ویژه‌ای مثل برداشت سریع‌تر، دسترسی به ابزارهای خاص و پشتیبانی اختصاصی بهره‌مند می‌شوید.
البته باید به یک نکته هم توجه داشت: نوسان قیمتی MX Token. چون ارزش این توکن مانند سایر رمزارزها تحت تأثیر بازار تغییر می‌کند، برخی کاربران ترجیح می‌دهند فقط به مقدار لازم MX نگه دارند و باقی سرمایه را در دارایی‌های باثبات‌تر مثل USDT ذخیره کنند. با این حال، تجربه کاربران حرفه‌ای نشان داده که حتی با وجود این نوسانات، استفاده از MX برای کاهش کارمزد فیوچرز، یک استراتژی اقتصادی و هوشمندانه محسوب می‌شود.
VIP Level و تأثیر آن بر کارمزد فیوچرز مکسی
یکی از مهم‌ترین بخش‌های سیستم کارمزدی صرافی مکسی، VIP Level یا همان سطوح کاربری است که بر اساس حجم معاملات ماهانه و موجودی توکن MX تعیین می‌شود. این سیستم به‌طور مستقیم روی کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی اثر می‌گذارد و می‌تواند هزینه‌ها را برای کاربران حرفه‌ای تا حد چشمگیری کاهش دهد.
در حالت عادی، همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، کارمزد فیوچرز برای Maker برابر ۰.۰۲٪ و برای Taker برابر ۰.۰۶٪ است. اما اگر کاربر در بازه‌های ۳۰ روزه حجم معاملات بالایی داشته باشد یا مقدار مشخصی از MX Token در حساب خود نگه دارد، سطح کاربری‌اش ارتقا پیدا می‌کند. با این ارتقا، نرخ کارمزدها به صورت پلکانی کاهش می‌یابد.
برای مثال، در سطح VIP 1 کارمزد Taker از ۰.۰۶٪ به حدود ۰.۰۵٪ کاهش پیدا می‌کند و کارمزد Maker هم کمتر می‌شود. در سطوح بالاتر مثل VIP 5 یا VIP 10 این ارقام بسیار پایین‌تر می‌آیند و حتی می‌توانند برای Maker نزدیک به صفر شوند. این تخفیف‌ها به کاربران حرفه‌ای که روزانه ده‌ها یا صدها معامله انجام می‌دهند، کمک می‌کند تا هزینه‌هایشان به حداقل برسد.
مزیت دیگر سیستم VIP در مکسی، ارائه خدمات جانبی علاوه بر تخفیف کارمزد است. کاربران VIP معمولاً به پشتیبانی اختصاصی دسترسی دارند، سرعت پردازش برداشت‌های آن‌ها بالاتر است و بعضی مزایای ویژه مثل دسترسی زودتر به لیست شدن توکن‌ها یا کمپین‌های ویژه شاملشان می‌شود. به همین دلیل، VIP بودن فقط به معنای کاهش کارمزد نیست، بلکه مجموعه‌ای از امتیازات را به همراه دارد.
برای ایرانی‌ها، رسیدن به سطوح VIP ممکن است کمی دشوار باشد، زیرا نیازمند حجم معاملات بالا یا نگهداری قابل توجه از MX Token است. با این حال، بسیاری از تریدرهای نیمه‌حرفه‌ای توانسته‌اند با استراتژی‌های مناسب، در مدت چند ماه به سطوح ابتدایی VIP برسند و همین تخفیف‌های نسبی هم تأثیر قابل توجهی در کاهش هزینه‌های معاملاتی‌شان داشته است.
نکته مهم این است که VIP Level تنها برای معاملات فیوچرز نیست؛ بلکه کارمزد معاملات اسپات و سایر خدمات مکسی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. به همین دلیل، اگر قصد دارید به‌طور بلندمدت در این صرافی فعالیت کنید، ارتقا به سطح VIP یک استراتژی هوشمندانه است که هم هزینه‌ها را کم می‌کند و هم تجربه کاربری بهتری به شما می‌دهد.
کارمزد و هزینه‌های پنهان در فیوچرز مکسی
وقتی کاربران تازه‌کار به کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی نگاه می‌کنند، معمولاً تنها به اعداد رسمی Maker و Taker (۰.۰۲٪ و ۰.۰۶٪) توجه می‌کنند. اما تریدرهای حرفه‌ای به‌خوبی می‌دانند که در بازار فیوچرز، بخش بزرگی از هزینه‌ها نه در ظاهر بلکه به‌صورت پنهان و غیرمستقیم ایجاد می‌شوند. این هزینه‌ها اگر نادیده گرفته شوند، می‌توانند سود معاملات را از بین ببرند یا حتی باعث زیان شوند.
یکی از مهم‌ترین هزینه‌های پنهان، همان Funding Rate است. اگرچه این هزینه رسماً کارمزد به‌حساب نمی‌آید، اما در عمل مانند یک کارمزد متناوب عمل می‌کند. چون شما هر ۸ ساعت بسته به جهت پوزیشن (لانگ یا شورت) ممکن است مجبور به پرداخت هزینه شوید. در معاملات با حجم بالا، این مبالغ کوچک می‌توانند در پایان هفته به یک رقم چشمگیر تبدیل شوند.
دومین هزینه پنهان، کارمزد لیکوییدیشن (Liquidation Fee) است. زمانی که موجودی مارجین شما نتواند زیان پوزیشن را پوشش دهد، صرافی مجبور به بستن اجباری معامله می‌شود. در این شرایط علاوه بر زیان اصلی، بخشی از دارایی به‌عنوان هزینه لیکوییدیشن به صندوق بیمه صرافی منتقل می‌شود. این بخش برای بسیاری از کاربران شوکه‌کننده است، چون انتظار دارند تنها زیان بازار را بپردازند، اما کارمزد اضافی هم از حسابشان کسر می‌شود.
هزینه پنهان دیگر مربوط به اسلیپیج (Slippage) است. اگر در شرایط پرنوسان بازار از سفارش‌های Market استفاده کنید، ممکن است معامله شما با اختلاف قیمت نسبت به چیزی که انتظار داشتید اجرا شود. این اختلاف در ظاهر کارمزد نیست، اما در واقع یک هزینه اضافی است که می‌تواند سود نهایی را کاهش دهد.
همچنین باید به کارمزد برداشت (Withdraw Fee) هم اشاره کرد. اگرچه این کارمزد مستقیماً به فیوچرز مربوط نیست، اما چون بیشتر کاربران پس از بستن معاملات دارایی‌های خود را برداشت می‌کنند، در عمل بخشی از هزینه کلی ترید فیوچرز به حساب می‌آید. انتخاب شبکه درست (مثلاً TRC20 به جای ERC20) می‌تواند این هزینه را کاهش دهد.
در نهایت، برخی کمپین‌ها یا رویدادهای خاص مکسی ممکن است کارمزدهای فیوچرز را به‌طور موقت کاهش دهند. اما اگر کاربر در این کمپین‌ها شرکت نکند، عملاً هزینه بیشتری نسبت به دیگران پرداخت کرده است. ناآگاهی از این فرصت‌ها هم نوعی «هزینه پنهان» محسوب می‌شود.
بنابراین مدیریت درست معاملات فیوچرز در مکسی تنها به دانستن نرخ‌های رسمی محدود نمی‌شود. شما باید هزینه‌های غیرمستقیم مثل Funding، لیکوییدیشن، اسلیپیج و برداشت را هم در محاسبات خود بگنجانید. این نگاه جامع است که تریدر حرفه‌ای را از تازه‌کار متمایز می‌کند.
تأثیر نوع قرارداد (Perpetual vs Quarterly) بر کارمزد فیوچرز مکسی
یکی از بخش‌هایی که معمولاً توسط کاربران تازه‌کار نادیده گرفته می‌شود، تفاوت نوع قرارداد فیوچرز و اثر آن بر هزینه‌هاست. در صرافی مکسی، مانند بسیاری از صرافی‌های بزرگ، دو دسته اصلی قرارداد فیوچرز وجود دارد: قراردادهای دائمی (Perpetual Contracts) و قراردادهای دوره‌ای (Quarterly Contracts). هر کدام از این دو نوع، ساختار متفاوتی دارند و در نتیجه، اثرشان بر کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی نیز یکسان نیست.
قراردادهای دائمی یا Perpetual محبوب‌ترین ابزار در مکسی هستند. این قراردادها تاریخ انقضا ندارند و شما می‌توانید یک پوزیشن را برای مدت طولانی باز نگه دارید. در این نوع معاملات، علاوه بر کارمزد Maker و Taker (۰.۰۲٪ و ۰.۰۶٪)، هزینه‌ای به نام Funding Rate نیز وجود دارد. این نرخ هر ۸ ساعت محاسبه می‌شود و بسته به وضعیت بازار، ممکن است مجبور به پرداخت یا دریافت آن شوید. به همین دلیل، اگرچه قراردادهای دائمی انعطاف‌پذیر هستند، اما برای تریدرهایی که پوزیشن‌های بلندمدت باز نگه می‌دارند، Funding می‌تواند به یک هزینه سنگین تبدیل شود.
در مقابل، قراردادهای سه‌ماهه یا Quarterly تاریخ سررسید مشخص دارند (مثلاً پایان هر فصل). این نوع قراردادها معمولاً Funding Rate ندارند، زیرا قیمت آن‌ها بر اساس تاریخ سررسید به‌طور طبیعی به بازار اسپات نزدیک می‌شود. در نتیجه، تنها هزینه اصلی شما در این نوع معاملات همان کارمزد Maker و Taker است. این ویژگی باعث می‌شود که تریدرهای بلندمدت یا کسانی که نمی‌خواهند درگیر هزینه‌های Funding شوند، قراردادهای دوره‌ای را انتخاب کنند.
با این حال، قراردادهای Quarterly نقدینگی کمتری نسبت به Perpetual دارند، زیرا بیشتر تریدرها به‌دلیل انعطاف و حجم بالای بازار، قراردادهای دائمی را ترجیح می‌دهند. این موضوع می‌تواند باعث افزایش اسلیپیج (Slippage) در معاملات بزرگ شود. به بیان دیگر، شما شاید Funding Rate نپردازید، اما هزینه پنهان دیگری به‌دلیل اجرای سفارش‌ها با اختلاف قیمت بالاتر متحمل شوید.
نکات کلیدی برای ایرانی‌ها درباره کارمزد فیوچرز مکسی
کاربران ایرانی به دلیل محدودیت‌های بین‌المللی و تحریم‌ها شرایط خاصی در استفاده از صرافی‌های خارجی دارند. این موضوع باعث می‌شود که مدیریت کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی برای آن‌ها اهمیت دوچندانی پیدا کند. اگر یک کاربر بین‌المللی می‌تواند آزادانه با کارت بانکی یا سیستم‌های پرداخت جهانی کار کند، کاربران ایرانی معمولاً مجبورند برای هر مرحله واریز، برداشت یا انتقال، هزینه‌های جانبی بیشتری بپردازند.
اولین نکته برای کاربران ایرانی، انتخاب درست شبکه انتقال هنگام واریز و برداشت است. استفاده از شبکه TRC20 به جای ERC20 یا BEP20 می‌تواند تفاوت زیادی در کارمزد برداشت ایجاد کند. برای مثال، کارمزد برداشت تتر در شبکه TRC20 معمولاً حدود یک دلار است، در حالی که در ERC20 ممکن است به بیش از ۱۰ دلار برسد. این تفاوت می‌تواند در بلندمدت هزینه‌های کلی شما را چندین برابر کند.
نکته دوم، استفاده از MX Token برای پرداخت کارمزدهاست. همان‌طور که در بخش‌های قبلی توضیح داده شد، نگهداری و استفاده از این توکن باعث کاهش ۲۰ درصدی کارمزدها می‌شود. برای کاربرانی که مجبورند از چند صرافی داخلی واسطه برای تبدیل ریال به تتر استفاده کنند، این تخفیف نقش مهمی در کاهش هزینه‌های کلی دارد.
نکته سوم برای کاربران ایرانی مربوط به IP و اتصال اینترنت است. استفاده از VPN یا VPS پایدار برای ورود به مکسی ضروری است. تغییر مداوم IP یا ورود با دستگاه‌های مختلف ممکن است باعث قفل شدن حساب شود. اگر حساب شما به‌دلیل مسائل امنیتی مسدود شود، بازیابی آن بدون مدارک معتبر و KYC بسیار دشوار خواهد بود. در چنین شرایطی، کارمزدهای پرداخت‌شده و حتی دارایی‌های داخل حساب در معرض ریسک قرار می‌گیرند.
مزایا و معایب ساختار کارمزد فیوچرز مکسی
هر صرافی نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارد و مکسی هم از این قاعده مستثنی نیست. بررسی مزایا و معایب کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی می‌تواند به تریدرها کمک کند تا با آگاهی بیشتری تصمیم‌گیری کنند.
از مهم‌ترین مزایای مکسی، شفافیت ساختار کارمزدها است. این صرافی نرخ‌های پایه را به‌طور واضح اعلام کرده و هیچ هزینه پنهانی از سمت خود دریافت نمی‌کند. در کنار این شفافیت، ابزارهای متنوعی مثل MX Token و VIP Level به کاربران امکان می‌دهد تا هزینه‌ها را به‌طور چشمگیری کاهش دهند.
مزیت دیگر مکسی نسبت به برخی صرافی‌های بزرگ‌تر، انعطاف در کار با کاربران ایرانی است. در حالی که بایننس یا کراکن کاربران ایرانی را به‌سرعت محدود می‌کنند، مکسی سخت‌گیری کمتری در این زمینه دارد. این مزیت برای جامعه ایرانی یک نکته کلیدی محسوب می‌شود.
اما در کنار این مزایا، معایبی هم وجود دارد. نرخ پایه Taker Fee در مکسی (۰.۰۶٪) کمی بالاتر از بایننس (۰.۰۴٪) است. برای کاربرانی که از MX Token استفاده نمی‌کنند یا حجم معاملات کمی دارند، این اختلاف در طولانی‌مدت می‌تواند هزینه قابل توجهی ایجاد کند.
عیب دیگر، وابستگی زیاد به MX Token است. اگر قیمت این توکن به شدت نوسان داشته باشد، کاربران مجبورند ریسک نگهداری آن را بپذیرند. این مسئله برای کسانی که نمی‌خواهند سرمایه خود را در دارایی‌های پرریسک قفل کنند، نقطه ضعف محسوب می‌شود.
جمع‌بندی نهایی – آیا کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی به‌صرفه است؟
پس از بررسی همه‌ی جوانب، حالا می‌توان به یک جمع‌بندی روشن رسید: کارمزد معاملات فیوچرز در مکسی در مقایسه با بسیاری از صرافی‌های بین‌المللی ساختاری شفاف، رقابتی و قابل مدیریت دارد. نرخ پایه در مکسی برابر با ۰.۰۲٪ برای Maker و ۰.۰۶٪ برای Taker است. این نرخ در نگاه اول ممکن است نسبت به بایننس یا بای‌بیت کمی بالاتر به نظر برسد، اما زمانی که ابزارهای تخفیفی مکسی را در نظر بگیریم، تصویر متفاوتی به دست می‌آید.
استفاده از MX Token برای پرداخت کارمزدها تا ۲۰٪ تخفیف ایجاد می‌کند و این تخفیف نرخ Maker را به ۰.۰۱۶٪ و Taker را به ۰.۰۴۸٪ کاهش می‌دهد. در کنار آن، ارتقا به VIP Level بر اساس حجم معاملات می‌تواند این هزینه‌ها را به شکل پلکانی کمتر کند و حتی در سطوح بالا، Maker Fee تقریباً صفر شود.
علاوه بر این تخفیف‌ها، مکسی ابزارهایی مانند قراردادهای Perpetual و Quarterly، امکان انتخاب بین Cross Margin و Isolated Margin، و مدیریت هوشمندانه Funding Rate را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. این ویژگی‌ها باعث می‌شود معامله‌گران با استراتژی درست بتوانند کارمزد نهایی خود را تا حد زیادی کنترل کنند.
برای کاربران ایرانی، مزیت مهم مکسی نسبت به صرافی‌هایی مثل بایننس یا کراکن، انعطاف‌پذیری بیشتر در استفاده و محدودیت‌های کمتر است. به همین دلیل، حتی اگر نرخ پایه کمی بالاتر باشد، در عمل گزینه‌ای مطمئن‌تر و در دسترس‌تر برای ایرانی‌ها محسوب می‌شود.
در نهایت باید گفت که هزینه واقعی معاملات فیوچرز در مکسی تنها در کارمزدهای رسمی خلاصه نمی‌شود. عواملی مانند Funding Rate، لیکوییدیشن و اسلیپیج می‌توانند تأثیر بزرگی بر سود یا زیان شما داشته باشند. بنابراین موفقیت در این بازار نیازمند شناخت کامل همه اجزای هزینه و به‌کارگیری هوشمندانه ابزارهای کاهش کارمزد است.
به بیان ساده: اگر کاربر عادی باشید و از MX Token یا VIP Level استفاده نکنید، مکسی شاید کمی گران‌تر از رقبای اصلی به نظر برسد. اما اگر فعالانه از امکانات این صرافی استفاده کنید، کارمزد فیوچرز مکسی نه‌تنها به‌صرفه است بلکه می‌تواند یکی از پایین‌ترین هزینه‌ها در میان صرافی‌های جهانی باشد.
مطالب پیشنهادی
نرخ پایه برای معاملات فیوچرز در مکسی برابر است با ۰.۰۲٪ برای Maker و ۰.۰۶٪ برای Taker.
بله. با استفاده از MX Token می‌توانید تا ۲۰٪ تخفیف دریافت کنید و همچنین با ارتقا به VIP Level، کارمزدها به‌صورت پلکانی کاهش می‌یابند.
Funding Rate هزینه‌ای است که هر ۸ ساعت بین معامله‌گران لانگ و شورت ردوبدل می‌شود. اگر Funding مثبت باشد، لانگ‌ها به شورت‌ها پرداخت می‌کنند و برعکس.
Maker کسی است که نقدینگی به بازار اضافه می‌کند (با سفارش Limit)، و Taker کسی است که نقدینگی موجود را برمی‌دارد (با سفارش Market). در مکسی، Maker Fee ارزان‌تر از Taker Fee است.
بله. قراردادهای Perpetual شامل Funding Rate هستند، اما قراردادهای Quarterly معمولاً Funding ندارند و تنها شامل Maker/Taker Fee می‌شوند.
کاربران ایرانی باید علاوه بر کارمزد فیوچرز، به کارمزدهای غیرمستقیم مثل برداشت (Withdraw Fee)، اسلیپیج در سفارش‌های مارکت و Funding Rate نیز توجه کنند.
بله. با ارتقا به VIP Level کارمزد Taker به‌طور قابل توجهی کاهش می‌یابد و Maker Fee در سطوح بالاتر حتی به صفر نزدیک می‌شود.
کارمزد پایه مکسی کمی بالاتر است، اما با استفاده از MX Token و VIP Level می‌تواند هم‌سطح یا حتی پایین‌تر از بایننس و بای‌بیت باشد.
استفاده از شبکه TRC20 برای برداشت و واریز، خرید مقدار کافی MX Token، استفاده بیشتر از سفارش‌های Limit (Maker) و ارتقا به VIP Level بهترین روش‌ها برای کاهش هزینه هستند.
